donderdag 28 mei 2020

Voorbereiden duurt het langst


Toen zoon Berend met vrouw en twee van onze oppaskleinkinderen van (6 en 4 jaar) in oktober 2018 naar New Brunswick in Canada vertrok, vroegen velen mij: ‘Heb je al plannen om naar hen toe  te gaan?’  Nee, die had ik niet. Ik hoefde er toch niet meteen achteraan te vliegen en mee te  doen met de voor velen vanzelfsprekende verregaande luchtvervuiling van het vliegverkeer? Zij waren weggaan en we moesten het maar verdragen, het op afstand zijn. Maar na ruim een jaar begon het te kriebelen en gingen we kijken naar mogelijkheden.  We ontdekten dat er vrachtboten zijn die passagiers meenemen. Onze fietsen konden dan ook mee. We vonden en boekten voor eind augustus 2020, een schip dat via Antwerpen – Liverpool de oversteek zou maken naar Halifax.  Aan boord zouden hooguit een twaalftal passagiers zijn met een eigen ruime hut en het gebruik van de maaltijden met de crew. We zagen het voor ons: het water van de weidse oceaan met de opkomende en ondergaande zon, de wolken en de sterrenhemel.  De overvloed aan frisse lucht, rust en het lezen van boeken. En een gladde zee? Nou, dat was natuurlijk niet te zeggen. Dat bleef een vraagteken. De zee kan het flink te keer gaan. Zou ik niet zeeziek worden en dat dan 14 dagen lang blijven? Op een tijdsspanne van drie maanden, die we voor de reis en verblijf uittrokken, wilde ik die paar weken wel voor lief nemen. Er stond ons veel moois te wachten. De voorbereidingen begonnen. Voor mij was dat ook: werken aan een goede conditie. Gezond eten, afvallen, en meer bewegen. Ik moest man op de fiets enigszins kunnen bijhouden.



Eind februari dook in ons aller leven het corona-virus op. In maart ging de samenleving op slot (ook in Canada), vliegreizen werden afgezegd en de luchten werden ongekend schoon. De  boten bleven varen.  Wij zouden pas eind augustus vertrekken. Gaandeweg zouden de regels steeds weer verder versoepelen, was de verwachting. We keken naar fietsroutes vanuit Halifax naar onze bestemming: Fredericton in New Brunswick, waar zoon woont. Hoe ver te fietsen, hoeveel km per dag. En zijn er alternatieven, kan de fiets ook mee in de trein en bus? Zullen we vanuit Nova Scotia overvaren naar New Brunswick? Mensen vroegen: ‘Gaat jullie reis wel door?’ Wij dachten van wel.  Maar vorige week liet  de rederij in een e-mail weten: dit jaar niet. In 2021 is er een nieuwe kans.

Intussen gaan de voorbereidingen gestaag door. We bekijken en bespreken routes en zoeken naar goede mogelijkheden om de andere kant van de oceaan te bereiken. We houden de conditie in de gaten.  We stellen ons in op de langere duur. Maar ons verlangen zal een keer in  vervulling gaan: het aankomen in Canada, Fredericton in New Brunswick, het nieuwe thuis van onze geliefden, en hen weerzien, en lijfelijk vasthouden, voelen, ruiken, spreken, zien. Het zal een droom zijn. 

Ineke van Middendorp-Sonneveld
Elst, 28 mei 2020