Van 9 tot 16 juni zijn wij in het Ecodorp Sieben Linden in
Duitsland. Enige indrukken vanuit dit dorp.
Inspirerend is het, de creatieve vormen waarmee in de groep
gewerkt wordt. Zo was er het forum: de
groep zit in een kring, en één mag het midden, het podium betreden om in twee
minuten zijn/haar verhaal te doen.
Onze gedachten van het forum waren even bij thuis: het licht van de vuurtoren
van Den Helder, en hoe haar “schijnbewegingen”
zijn. Vier keer zwenkt het langs, daarna is het vijf seconden donker en dan komt het weer vier keer. De vuurtoren
is een symbool van thuiskomen voor de Den Heldernaren. Niemand heeft het over
lichtvervuiling. Met windmolens is het tegenovergestelde: dan zeggen mensen
last te hebben van de slagschaduw, en gebruiken het als argument om geen
windenergie te willen.
Hier in Sieben Linden is er geen straatverlichting. ’s Nachts lichten de sterren daardoor mooi
helder op. Richtingwijzers aan de donkere
hemel zijn zij, net als de vuurtoren. Wie de taal van deze lichten verstaat, weet
waar hij is.
In de gesprekken over ecologie gaat het vaak over “licht”. Eén
van deelnemers, Eeva Schnellman uit Finland woont op de grens van de noordpoolcirkel. Zij
sprak over de Finse architect Alvo Aalto. Zij woont in een huis, dat door hem
ontworpen is. Hoe het licht naar binnen valt en zich op de muur laat zien. Zij
wil niets aan de wand hangen, om zich te kunnen verwonderen over het spel van schaduwen, en van licht en donker.
In de gesprekken gaat het toch vooral over licht; harmonie,
dank, liefde, de overvloedige gaven van de natuur. Weinig over donker: ons
persoonlijk leed, de zorgen, de ziekten, de grote vloed van de Elbe, zo’n 40 km
hier vandaan. Er wordt niet over gesproken.
We leven hier in een door mensen geschapen paradijs, ver van de boze wereld. En we
sluiten de dag af met een lied, en we zingen het met droge ogen:
‘The river is flowing, flowing and growing, the river is flowing back to the sea. Mother earth is carrying me, her child I will always be – back to the sea.’
‘The river is flowing, flowing and growing, the river is flowing back to the sea. Mother earth is carrying me, her child I will always be – back to the sea.’
In Wittenberge, waar we zondag waren, staat de mensen - nu
nog - het water van de rivier tot aan de lippen.
Ökodorf Sieben Linden, 11 juni 2013