Dinsdag was
met de werkers van de Santackergaard afgesproken om ’s morgens wat
kluswerkzaamheden te doen. De buienradar had aangegeven dat het tot 12.00 uur
droog zou zijn. Maar om 10.00 uur begon het druilerig te regenen. Dus zochten
we met elkaar beschutting onder de rieten kap. Een jarige zette zijn
handgebakken appelcake op tafel en sneed er met zijn zakmes grote brokken
vanaf. We zongen: ‘Lang zal die leven, in
de gloria!’ We deelden onze
verhalen. Ik vertelde van het handgeschreven boek van Oosterhuis, en van de
mooie letters. Er werden meer letters genoemd.

Toen kwam er een roodborstje. Op gepaste afstand hield het zich onder ons op. Het wilde meedelen van de cake. Er werd een kruimelige brok neergelegd. We maakten een foto.
Het maakte het samenzijn tot een waar geboortefeest: buiten, onder het afdak, op balen stro, de brokstukken brood en letters gedeeld, en belichaamd door een roodborstje dat zich zomaar aandient. Wij, geluksvogels bij elkaar….
We zagen dat het goed was. En dat het droog was geworden. En dat het werk wachtte.
Ineke van
Middendorp-Sonneveld
predikant buiten dienst
Elst, 31/12/2020