De vierde stap: naar Den Helder op zondag 6 maart 2016

Het project van de Protestantse Kerk in Nederland voor de 40-dagentijd heet: ‘zet een stap naar de ander’. Ik wil gehoor geven aan de oproep door elke zondag naar een andere kerk te gaan als zoekende vreemdeling. Ik wil mensen vragen naar hun vastenpraktijk in deze tijd voor Pasen.

De eerste stap was naar Zetten, de tweede naar Lent, de derde naar Arnhem-Zuid.
De vierde was geen stap, maar een reis naar een voor mij heel vertrouwde plek: Den Helder. Een jonge dominee deed er haar intrede: ds. Wilma van Rijn. 

vleugels gekregen
dansende vlammen

aanwakkerend vuur

zo spoorden we
in lentelicht
naar het noorden
het eindstation
Den Helder
op zondag Laetare

Verheugt u!

Den Helder, met haar vele zon-uren, mooie luchten, zee, strand en duinen. Adem van frisse lucht. We waren ’s morgens vroeg al vertrokken, om alle tijd te hebben. Voordat we naar de Bethelkerk gingen, fietsten we naar Lands End, zagen de boot naar Texel aankomen en weer vertrekken. Daarna trokken we langs de kustlijn naar de vuurtoren ‘de lange Jaap’ en het natuurgebied ‘de donkere Duinen’. Hier hadden we gewoond. We waren weer even thuis. Het was goed.

Al vóór de kerk hoorden we het vrolijke lachen van mensen. De gemeente stroomde hier stadsbreed samen met vrienden, familie en collega’s van ds. Wilma van Rijn. Een volle kerk, een goede sfeer. In de dienst nam het orgel ons mee om de liederen uit volle borst mee te zingen. De vreugde galmde vanuit Gods huis tot ver over de grote zee. ‘Geest van hierboven’’, zongen we en ‘dat wij Gods zonen zijn. Halleluja’. Die ‘zonen’ waren in het nieuwe liedboek toch ‘kind’ren’ geworden? Wat was dit nou?

In de schriftlezing ging het, net als vorige week, over de vijgenboom. Nu niet over de vruchteloosheid en het goddelijk geduld, maar over de rijke hoofdtollenaar Zacheus (Lucas 19). Een klein mannetje die in een boom klom om Jezus te kunnen zien, die zich verborg achter de vijgenbladeren en naar beneden gluurde.
De vijgenboom. Het deed denken aan het paradijsverhaal, het eten van de verboden vrucht en de schaamte die er bij Adam en Eva was. Zij bedekten zich met de bladeren van de vijgenboom en verborgen zich voor God.
Zo ook Zacheus. Als Jezus bij de boom komt roept Hij de tollenaar tevoorschijn. Brengt hem aan het licht. Zet hem in nieuwe vrijheid. Daarna gaan ze met elkaar aan tafel, eten en drinken en vieren het leven. De schaamte voorbij. Alles wordt goed gemaakt, recht gezet.
Het verrassende in de preek was voor mij, dat God één keer nadrukkelijk ‘Zij’ werd genoemd. Het klonk als een belofte, dat God als vrouwelijke gestalte aangesproken mag worden. Dat Haar recht zal worden gedaan. Prijs Haar, van Wie alle leven komt. Zondag 6 maart, Laetare. Het is bijna vrouwendag.

Ja, het was feest in Den Helder. Na de dienst werd er met elkaar gegeten en gedronken. Door dominee en kerkenraad werd met name het bier aangeprezen. Er was geen sprake van vasten. Ook wij braken het. En nog voordat we terugkeerden naar Elst, kochten we een paar flesjes bier van de Stadsbrouwerij Helderse Jongens. Om deze straks met Pasen te openen en terug te denken aan dit feest.        

Ineke van Middendorp-Sonneveld
emeritus predikante
In de 40-dagentijd, op weg naar de Ander