Herkauwen

Vroeg in de middag op tweede kerstdag, gingen we naar de stal om de dingen klaar te zetten voor de viering. Toen we de deur open deden riep de boer ons vol vreugde, vanachter de koeien toe: ‘Het is een meisje!’ Ontroerend was dat. Er was net een prachtig kalfje geboren. Het werd met stro droog gewreven en in de kruiwagen gelegd. De kruiwagen, die in de viering dienst zou doen als kribbe, als voerbak.

We legden strobalen neer om op te zitten. De kruiwagen moest opgemaakt als voerbak met stro en korenaren, met boerenkool, appels en noten. De doeken erbij gelegd. De Christuskaars ernaast gezet, met kleine lichtjes. En dan: inspelen, Rina op de dwarsfluit, ik op de accordeon.

De eersten die kwamen waren een handvol mannen. Ze kwamen melk halen. Spraken arabisch. Vroegen wat er gebeurde. Ik legde het uit. Kerst in de stal. Liet het boekje zien met de liedjes. Ze zongen in gebroken taal: ’Brandt, kaarsjes, brandt; ’t is donker in het land’. Het was donker, ja. Ze kwamen uit Syrië. Woonden nu in Arnhem. We wensten elkaar licht en vrede. 

We vierden Kerst in de stal, de geboorte van het Licht in het donker van het leven. We zaten in een kring, we zongen en speelden, we spraken met elkaar en leerden een nieuw lied: dona nobis pacem – geef ons vrede. We dronken chocolademelk en genoten van de kerstkransjes.
 

En de koeien stonden erbij, aten nog wat van het hooi of lagen rustig te herkauwen. Ze waren vol van geduld. Alsof ze wilden zeggen; het komt goed. Neem de tijd. Slik de dingen die moeilijk voor je zijn, niet te snel door. Herpak het, overweeg het. Herkauw. totdat het verteerbaar is. Dan kan het zijn weg vinden en zal het je goed doen.

Deze  Kerst blijft me lang bij, met de geur van de stal. De stronken boerenkool werden mee naar huis  genomen, en wachtten in een emmer water op Nieuwjaarsdag. De familie wilde bij ons wel uit de kribbe komen eten. Voedzamer kon je het toch niet krijgen.
Een aantal korenaren legde ik als laatste vredesgroet, op de kist van een overleden vriendin.
 
Zo werd het voedsel uit het voerbak gedeeld en herkauwd, en vertelde wij weer het verhaal: een kind in het donker zal ons aan het licht brengen. Het zal ons voeden met licht en vrede.   

   

Ineke van Middendorp-Sonneveld
Elst, 2 januari 2018