Er zijn de laatste maanden dagelijks alarmerende berichten over het klimaat en de opwarming van de aarde. Noodzakelijke maatregelen om dit tegen te gaan worden niet genomen. De wereldwijde economische groei, de groeiende vervuiling en uitbuiting gaat ‘gewoon’ door. Ondernemingen en industrieën ‘moeten’ blijven draaien. Regeringen kunnen of willen het niet stoppen. Iedereen heeft er zijn aandeel in en doet eraan mee. Mag de ideologische grond van de huidige ontwikkelingen geduid worden als dat van het zogenaamd joods-christelijke kapitalistische systeem? Hoe verhouden die zich tot elkaar? Overtroeft het kapitalistische systeem de religie? Voeden ze elkaar? Is er een religie die de hebzucht van samenlevingen weerstaat en fundamenteel en structureel andere wegen wijst? Kerk en theologie laten, als het om de klimaatcrisis gaat, nauwelijks van zich horen. Ze zijn ingebed in de heersende ideologie. Zij hebben geen verweer. Geen verzet. Welke blinde vlekken heeft de theologie de eeuwen door gehad, dat zij het zo kon laten ontsporen?
Maarten Luther zei: ‘Als ik wist dat morgen de wereld ten onder ging, zou ik vandaag een appelboompje planten’. Het planten van een boom is een daad van geloof en hoop. Van verzet. Laten we elkaar in en buiten de kerken aansporen tot het planten van appelboompjes! Vijf en twee. Zeven is voldoende. Of twaalf. Roep de protesterende kinderen erbij. Maak een cirkel. De klok rond. Dans en vier het Leven! Zet een boom op. Zoek nieuwe woorden en beelden. Vind een andere spiritualiteit en passende levenshouding ten aanzien van de ons omringende, voedende natuur. Begin in eenvoud opnieuw. En heb eerbied en respect voor de Levende, voor God.
Ineke van
Middendorp-Sonneveld
januari 2019
januari 2019