Moeten we Hemelvaart niet schrappen uit de kerkelijke feestkalender, en kiezen voor een ander religieus feest? Wie weet in Nederland nog waar het over gaat, met Hemelvaart? In Hoogkarspel staat Hemelvaart in het teken van de kermis. Vlak naast de kerk staat een groot rad opgesteld waarin je ten hemel kunt varen. Je wordt opgetild, rondgedraaid en bekijkt het dorp vanuit een ander perspectief. De wekelijkse kerkdienst op donderdag in het Noorderlandhuis is vervangen door een kermisborrel. Op vele plekken wordt het glas geheven en diep in het glaasje gekeken. Hoogte en diepte raken elkaar. Alleen in de R.K. Kerk in Hoogkarspel is er een echte Hemelvaartsdienst.
Veertig dagen na Pasen viert de kerk Hemelvaart. Zij volgt – als een rouwproces - het verhaal van Jezus. Na zijn dood (vermoord aan een kruis) komt Hij bij zijn leerlingen. Hij verschijnt en verdwijnt. Hij staat zomaar in hun midden en leert hen vrede vinden. Ogen worden geopend voor wat er was en is, voor de pijn van het lijden, de leegte, de vragen, de dood, het leven. Zijn levensweg wordt in een ander licht gezet en gezien. Herschapen, herboren worden ze. Zij ontdekken een bron van vertrouwen en nieuwe moed. Ze leren niet bang te zijn, niet weg te vluchten. Trouw en strijdbaar te zijn, waardig en vrij, op hoogte- en in de dieptepunten van het leven.
Dan komt het afscheid. Hoog op een berg zijn ze, met Jezus. Er is een wolk. Hij wordt omhuld, opgenomen bij God in de hemel. Ongezien. Verborgen. Er komt een andere manier van kijken. Een nieuw beleven. Ze dragen Hem in hun hart. Het verleden krijgt een nieuw gezicht. Er is een levenswijsheid gevonden. Een vertrouwen, vanuit de voltooiing van dit leven. Niet in de diepte, in het donker van de dood, eindigt het leven. Maar in het licht van de hemel. Het leven zal hoog gehouden worden, in het licht van God, en gezien worden vanuit hemels perspectief!
Hier is het met Hemelvaart vier dagen lang kermis. Kerk en pastorie staan in het episch centrum van het hele gebeuren. Te midden van het vele kermislawaai blijft onze kerk nuchter en verbergt zich héél stil achter heggen en hekken. Het reuzenrad draait door. Het gaat omhoog en omlaag. Totdat we uitstappen en weer grond onder de voeten krijgen. Dan gaat het verhaal verder: op weg naar Pinksteren.
Posts
