Door God geleid

“U gelooft toch ook dat ons leven wordt geleid door God?” vroeg iemand mij. Het is een mooie, ingewikkelde vraag. We spraken over onze persoonlijke geloofsbeleving. Hoe God soms ervaren wordt, wanneer en waar. En hoe ook weer niet. Het leven is vol vragen en twijfels, vreugden en angsten. Daarin moeten we een weg zoeken. Met of zonder God. Vaak zeggen mensen niet meer in een God te kunnen geloven. Er is zoveel onrecht en oorlog. Als er een God is, dan zou het leven in de wereld er anders uit moeten zien.

Deze week zag ik de film Schindlers List. Een verhaal uit de tweede wereldoorlog over de haat, de vervolgingen, de moord en het vernietigen van de Joden. Verbijsterende beelden waren het van mensen die de ander opjagen en ombrengen. Het gebeurde. Er waren maar enkelen die zich durfden verzetten, die probeerden te redden wat er te redden viel. Wat te antwoorden op de vraag, hoe God met die geschiedenis verbonden was, waarin miljoenen werden omgebracht. God was daar nergens meer.

Er gebeuren in ons leven grote en kleine dingen, die ons stil zetten. We vragen: waarom overkomt mij dit? Deze ziekte, dit onrecht, of dit geluk? Waarom gebeurt het anderen?
Waar vinden we troost, nieuwe moed? Bij vrienden, waar je in open en eerlijke gesprekken kunt zeggen wat er in je leeft. Of in de natuur met grootse, indrukwekkende landschappen. Bij een kabbelend beekje of de geweldige zee. We verwonderen ons over de eenvoud van het leven, dat zomaar op onze weg komt. We werken en zijn bezig in de tuin, in de grond, aan de basis. Dat zijn bronnen van inspiratie. Het zaaien, snoeien, wieden en oogsten. Dat kan ons in een grotere verbondenheid zetten. Dat kan ons met God verbinden.

En de kerk met de wekelijkse diensten? De bijbelverhalen, de gebeden, de rituelen? Als God het leven van mensen leidt, waarom stuurt Hij hen dan niet naar zijn kerk? Hoe zit het eigenlijk, met God. Welke God? Van de kerk? Van de natuur? Van de Joden?

God gebeurt op vele manieren, als levende beweging waar de ander de ruimte krijgt. Het is in het aandachtig leven en luisteren. In de stilte en de eerbied. Waar een open oog en oor is voor het kleine en kwetsbare. En bij het weten wat kostbaar is, en dat redden.